خيلي هفته شلوغي بود. عليرغم اينکه کارهام رو دارم کلي کم ميکنم و کار جديد هم قبول نميکنم، منظم کردن کارا اونم بعد از وقفه اي که تو دوران امتحانام بهشون خرده بود، کلي کار برد.
نميدونم چرا انگيزه لازم براي کار رو ديگه ندارم...، هرچند که تو بهترين موقعيت هاي کاريم هستم...
خيلي کم تحمل شدم. اگر قبلنا به صورت منطقي ميتونستم خودمو اميدوار کنم، ديگه اصلا نميتونم با هيچ منطقي خودمو دلخوش کنم.
همه اينا موجب شده تو تصميمي که براي چند سال ديگه داشتم، خيلي بيشتر مصمم بشم. و از تمام نيروم براي رسيدن بهش استفاده کنم.
فعلا هم که تند و تند دارم ميرم کوه. اونم تنهايي براي اينکه بتونم با ذهن متمرکز و در آرامش، تصميم بگيرم....